ความสำเร็จของรุ่นพี่
ชื่อ: กรกมล (นีออน)
จากโรงเรียนเซนฟรังซัว
อาชีพ: แอร์โฮสเต็จสายการบิน Emirates
แลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Colorado
"รู้สึกภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก จุดเริ่มต้น จากก้าวเล็กๆที่ทำให้มีก้าวที่ยิ่งใหญ่ในวันนี้ ขอบคุณโครงการ MPLC มากๆที่ให้โอกาสนีออนในวันนั้น ทำให้ตอนเรียนมหาลัยมีความกล้าและได้เป็นดรัมเมเยอร์ประจำงานฟุตบอลประเภณี ได้ทำงานเป็นตัวแทนธนาคารกสิกร และปัจจุบันเป็นแอร์โฮสเต็จสายการบิน Emirates ต้องบอกเลยคะว่าทั้งสองงานที่นีออนได้ทำเป็นเพราะว่าเราได้ภาษาและประสบการณ์ในการใช้ชีวิตที่ต่างประเทศมาก่อน จึงทำให้ออนมีถึงทุกวันนี้ได้"
ชื่อ Jaeng Thiamma
อาชีพ: ล่ามกองการต่างประเทศ กรมข่าวทหารเรือ
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Oklahoma
“การไปแลกเปลี่ยนให้ประสบการณ์ ทั้งทางวิชาการและการใช้ชีวิต ทำให้แจงโตขึ้น และพูดภาษาอังกฤษรู้เรื่องมากขึ้นด้วย จะว่า ปีเดียวเปลี่ยนชีวิต ก็ไม่ผิดนัก แจงกลับมาไทยแล้วยังฝึกภาษาต่อไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ได้รับการยอมรับจากคนอื่นมากขึ้น”
ชื่อ: Nillaya Treeworawat
จากโรงเรียนซางตาครูส
อาชีพ: ผู้ประกาศข่าวทีวีช่อง 3 และ MC
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Iowa
"ขอบคุณป่าป๊าที่ให้โอกาสและเคารพในการตัดสินใจ ให้นิลไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนกับMPLC นิลเป็นลูกสาวคนเดียวในบรรดาพี่น้องสี่คน ตอนแรกที่แอบมาสอบชิงทุนได้ ด้วยใจมุ่งมั่นว่าเราอยากเก่งภาษาอังกฤษ ป๊าหัวชนฝา ยืนยันว่าจะไม่ให้ลูกสาวคนเดียวคนนี้ต้องไปเรียนไกลบ้านเด็ดขาดเพราะเป็นห่วง หวง และกลัวลำบาก แต่ม๊าและอาแป๊ะช่วยให้เหตุผลว่ายิ่งเป็นผู้หญิง ลื้อต้องยิ่งให้ลูกเจอโลกกว้าง ลูกจะเข้มแข็ง ทันโลกและเอาตัวรอดได้ เพราะลื้อไม่สามารถอยู่กับลูกได้ตลอดชีวิต สุดท้ายป๊าก็ยอมให้มา ( แม้ว่าจะชวนกลับบ้านอีกครั้งก่อนจะขึ้นเครื่องบินก็ตาม555+) นี่เป็นเหตุการณ์ที่เอาไว้เป็นกำลังใจเวลาเจองานยากๆ หรืออุปสรรคในชีวิตเสมอเพราะว่า ไม่มีอะไรจะยากไปกว่าการขอป๊าไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เมืองนอกอีกแล้ว ทุกวันนี้กล้าบอกได้ว่าเพราะมีภาษาอังกฤษ และประสบการณ์ที่ได้พบเจอจึงทำให้ได้รับโอกาสมากมายในชีวิต ทั้ง การเป็นประธานนักเรียน เรียนต่อมหาวิทยาลัยในคณะที่ชอบ และทำงานที่ได้ใช้ภาษาอย่างงานข่าว โดยเฉพาะข่าวต่างประเทศ การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนครั้งหนึ่งในชีวิต มีประโยชน์และช่วยเปิดโลกทัศน์ของนิลมากจริงๆค่ะ สุดท้ายขอขอบคุณอาจารย์ปู ที่เป็นทั้งครูและกำลังใจให้เด็กขี้อายคนนี้ กล้าเปลี่ยนตัวเอง หมั่นฝึกฝนภาษาอังกฤษ จนสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีในวันนี้ค่ะ"
ชื่อ: สราชัย กิตติชาญธีระ (ป็อก)
อาชีพ: เจ้าของบริษัทท่องเที่ยว
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Texas
"ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน กาลเวลาจะผ่านไปยาวนานเช่นไร แต่ผมไม่เคยลืมว่าครั้งหนึ่งผมเคยได้มาเป็นนักเรียกแรกเปลี่ยนของโครงการFTW สถาบันMPLC ได้มีโอกาสรับทุนไปศึกษาต่อที่โรงเรียน Silsbee high school รัฐเทกซัส ประเทศสหรัฐอเมริกาในชั้นมัธยมปีที่ 4 ในเวลานั้นบอกเลยว่าค่อยข้างที่จะหวั่นไหวมาก เพราะเป็นครั้งแรกที่ออกนอกประเทศด้วยตัวคนเดียว และต้องจากบ้านไปนานถึงหนึ่งปีอันแสนไกล ก่อนเดินทางผมได้ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนสารสาสน์เอกตรา ซึ่งการเรียนก็อยู่ในระดับมาตราฐานแต่พอได้มาเรียนที่สหรัฐอเมริกา ผมกลับมีความมุ่งมั่นมากขึ้นในการเรียน มีความขยันและอดทนในการหาความรู้ใหม่ๆ ก้าวแรกที่เข้าไปสัมผัสชีวิตความเป็นอยู่ของคนอเมริกันบอกเลยว่ามีอุปสรรค์หลายด้าน แต่พอเวลาผ่านไป การเรียนรู้และฝ่าฟันอุปสรรค์เหล่านั้น ทำให้ผมมีประสปการน์มากขึ้น และพัฒนาหลายๆอย่างในตัวผมหลังจากที่ได้รับความชื่นชมและประทับใจจากโรงเรียน ผมจึงตัดสินใจเรียนต่ออีกจนจบมัธยมศึกษาที่ Texas แล้วตัดสินใจเรียนต่อมหาวิทยาลัย ปริญญาตรีทางด้าน บริหารธุรกิจระหว่างประเทศจากสถาบัน San Francisco State University ปัจจุบันผมได้ทำงานเป็นพิธีกรทางช่องอัมรินทร์และเป็นผู้บริหารการตลาดของบริษัทการท่องเที่ยว ความใฝ่ฝันของผมคือการชอบเดินทางไปที่ต่างๆและผมก็ได้เดินทางเปิดประสปการน์ไปหลายๆที่ได้เรียนรู้และพบปะผู้คน ผมคงไม่ได้มีโอกาศเดินทางรอบโลกแบบนี้และไม่ได้มีโอกาศกล้าเผชิญหน้ากับสังคม ถ้าผมไม่ได้เดินทางไปเรียนสหรัฐอเมริกา ประสปการน์อันลำค่ากับ MPLC ทำให้ผมได้ก้าวขึ้นมาเป็นคนที่กล้าเรียนรู้กล้าคิดค่าทำ นอกจากนี้ยังทำให้ฝันของผมเป็นจริงไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการทำงาน หรือหรือของการเดินทาง ทุกๆครั้งที่ผมได้มีโอกาศกับสิ่งใหม่ๆผมไม่มีวันลืมเลยกับMPLC ผู้สร้างผมให้มีศักยภาพที่ดีและเป็นคนดีต่อสังคม"
ชื่อ: Lalitpat (Yam)
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ California
ศึกษาอยู่ที่: คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
"สวัสดีค่าน้องๆ พี่ชื่อแยม สามเสนรุ่น 57 ตอนนี้พี่เรียนอยู่ปี 4 คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขอเล่าย้อนนิดนึง ตอนพี่อยู่ม.3 พี่อยากไปแลกเปลี่ยนมากๆๆๆ ก็ศึกษาทุกโครงการเลย เปรียบเทียบข้อดีข้อเสียกัน พี่ก็เห็นว่าโครงการ MPLC เนี่ย ดูอบอุ่นดี มีคนไม่เยอะมากจนเกินไป มีการเรียนการสอนทั้งแบบความรู้และการใช้ชีวิตในต่างประเทศ เช่น สอนประวัติศาสตร์ สอนกฎหมายเบื้องต้นที่ควรรู้เวลาไปอยู่ที่ต่างประเทศ และสอนพวกวัฒนธรรมต่างๆด้วย เวลาเราไปอยู่ที่นั่นจะได้ไม่ตื่นตระหนกค่ะ ซึ่งพอพี่ไปเนี่ย พี่ก็รู้สึกไม่ตื่นสถานที่จริงๆนะคะ พอพี่ไป พี่ก็ไปตอน ม.4 แหละ พี่ไปที่รัฐแคลิฟอเนียร์ อยู่เมือง Yuba City เป็นเมืองเล็กๆ ไม่ไกลจาก San Francisco มาก พี่ได้อะไรเยอะมากๆ จากเด็กที่มีพี่เลี้ยงที่บ้าน ไม่เคยทำอะไรเองเลย ไปอยู่นู่นพี่ต้องทำทุกอย่างเลยค่ะ ทำความสะอาด ทำกับข้าว และอื่นๆ ไม่ใช่ว่าโดนโฮสกดขี่นะคะ 5555 แต่เรามีความรู้สึกอยากช่วยเขาทำงาน พี่เลยทำเป็นเกือบทุกอย่างเลย ได้ไปเที่ยวเยอะมาก ได้เพื่อนต่างชาติที่ตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ ได้ภาษาด้วยนะคะ ก่อนไปพี่ไม่ค่อยกล้าพูดภาษาอังกฤษเท่าไหร่ แต่ไปอยู่นู่นนี่ ในฝันยังเป็นภาษาอังกฤษเลยค่ะ 55555 กลับมานี่ก็กล้าพูดไม่มีเขินอายเลยค่ะ แกรมม่าอะไรพี่ก็ได้มากขึ้น เอามาใช้ตอนสอบเข้าได้ด้วย ตอนเรียนภาษาอังกฤษที่มหาลัยก็ไม่ต้องอ่านเยอะมากเท่าคนอื่นๆ อิอิ พี่อยากให้น้องๆกล้าที่จะไป ไม่ต้องคิดเยอะเลย เพราะมันได้อะไรเยอะมากจริงๆ พี่ว่าไม่ว่าจะโครงการไหนก็ดีทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าน้องไม่ได้ไปกับโครงการ MPLC คือน้องพลาดมากค่ะ"
ชื่อ: ชาครินทร์ (แม็ก)
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Texas
การศึกษา: ปริญญาตรีธรรมศาสตร์ และ ปริญญาโท
จาก Nottingham Trent University ประเทศอังกฤษ
"ผมไปตอน ม.6 ครับ แล้วกลับมา ซ้ำชั้น ม.6 อีกรอบ แต่ไปแล้วคุ้มจริงๆ เปลี่ยนชีวิตไปเลย ภาษานี้สำคัญมาก ไม่ว่าจะเก่งภาษาในห้องเรียนขนาดไหน ถ้าไม่เคยไปใช้งานจริงๆ จะไม่รู้เลย ว่ามีประโยชน์ขนาดไหน แต่ก่อนแม็คเป็นคนเงียบๆ เพราะรู้สึกตัวเองไม่มีอะไรเลย แต่พอกลับมา มีความมั่นใจในตัวเองสูงงงงงงงงงมาก กล้าคิดกล้าทำ แต่ต้องอยู่ในกรอบ ที่สำคัญ เข้าใจความแต่งต่างของวัฒนธรรมตะวันตก และ วัฒนธรรมไทย ทุกวันนี้ ที่มีชีวิตดีๆ ประสบความสำเร็จเพราะมิสปู ยื่นชีวิตใหม่ให้ จากเด็กที่ไม่มีอะไรเลย กลับเป็นคนที่มาได้ไกลขนาดนี้ ผมแนะนำให้น้องๆทุกคนไปหาประสบการณ์ เพราะช่วงอายุที่ไปแลกเปลี่ยนได้ มีแค่ 2-3 ปีเท่านั้น ถ้าผ่านไปแล้วจะผ่านไปเลย ต่อให้ไปเรียนต่อ หรือไปอยู่เอง ก็จะไม่ได้ประสบการณ์เหมือนไปแลกเปลี่ยน ผมได้มาเรียนที่ประเทศอังกฤษสำหรับปริญญาโท ประสบการณ์ที่ได้รับไม่สามารถเทียบกับตอนไปแลกเปลี่ยนระดับมัธยมได้เลย"
ชื่อ: Kittinai Viputtikul
อาชีพ: ผู้จัดการ บริษัท สิงห์ คอร์เปอเรชั่น จำกัด
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Oregon
การศึกษา: ปริญญาตรีธรรมศาสตร์ภาคอินเตอร์ และปริญญาโท ที่ University of Kent ประเทศอังกฤษ
"โครงการแลกเปลี่ยนนี้ได้มอบชีวิตใหม่ให้กับผม ไม่ใช่แค่การพัฒนาทักษะด้านภาษาอังกฤษแบบก้าวกระโดดอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังมีทักษะด้านการเอาตัวรอดในต่างแดน ทำให้ผมมีระเบียบวินัยที่เคร่งครัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีคิดอย่างมีประสิทธิภาพ จากการเรียนการสอนของคนอเมริกันที่เน้นให้เกิดการทดลองทำในสถานการณ์จริงๆ ไม่ใช่แค่ศึกษาและท่องจำทฤษฏีอย่างในไทย ทำให้ได้ความรู้ที่จำเป็นจริงๆ และสามารถนำกลับมาต่อยอดในระดับมหาวิทยาลัยได้อย่างราบรื่น"
ชื่อ: พงศ์ภรณ์ เสรีรักษ์จุฑารังสี
จากโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Michigan
อาชีพ: นักบินและอาจาย์สอนนักบินในประเทศสหรัฐอเมริกา
“ยิ่งเราลำบากกว่าคนอื่น พยายามมากกว่าคนอื่น ผลประโยชน์แก่ตัวเราก็จะมากกว่าคนอื่น”
สิ่งที่ผมคิดก่อนเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนเป็นอย่างนั้นจริงๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง ทั้งๆที่ผมใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักบิน แล้วนักบินส่วนมากก็มาจากสายวิทย์-คณิต ตอนนั้นผมก็รู้ว่า สายวิทย์หายไป 1 ปี แล้วต้องกลับมาตามเพื่อนๆให้ทันมันคงเป็นอะไรที่เหนื่อยมากๆ แต่ในหัวของผมตอนนั้นคิดว่า ถ้าเรากล้าที่จะก้าวออกไปในที่ๆเราไม่เคยรู้จัก แล้วพยายามพัฒนาตัวเราเอง เหนื่อยกว่าคนอื่น ยากกว่าคนอื่นเพื่ออนาคต เพื่อภาษาอังกฤษและประสบการณ์ที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต ผมว่ามันเป็นอะไรที่คุ้มมากเลยนะ แล้วโอกาสมันก็มีแค่ครั้งเดียว ทุกวันนี้ยังจำคำของมิสปูได้ “โอกาสก็เหมือนลูกโป่งบนฟ้า อยู่ที่ว่าเราจะไขว่คว้ามันมาไว้หรือเปล่า” แล้ววันที่กลับมาถึงเมืองไทย เป็นวันที่ภูมิใจที่สุดในชีวิต วันที่ได้เจอหน้าครอบครัว ทุกอย่างแทบเหมือนในฝัน มันเป็นวันที่เราได้รู้ถึงคุณค่าของความยากลำบาก และความพยายาม สิ่งที่เรียกๆกันว่า ไปเอาประสบการณ์ วันนี้ผมรู้แล้ว ประสบการณ์ของผมคืออะไร คือความอดทน ไม่ยอมแพ้ ทำให้เราได้รับแนวคิดใหม่ และทัศนคติที่เปลี่ยนไป รู้สึกเลยว่า เราโตขึ้น แล้วสุดท้าย สิ่งเหล่านั้นก็เป็นประโยชน์เกินกว่าที่เราคาดไว้ ผมกลับมาเรียนตามเพื่อนๆให้ทัน ยอมรับว่าแรกๆปวดหัว แต่ไม่ยากเกินความสามารถ แล้วความที่ผ่านอเมริกามาแล้ว ก็ทำให้เราเป็นคนกล้าพูด กล้าแสดงออก ได้เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆมากมาย ได้เป็นประธานรุ่น รร.กรุงเทพคริสเตียน รุ่น 163 แล้วพอจบจากรร.กรุงเทพคริสเตียน ก็มุ่งหน้าตามความฝันของเราต่อ สอบเข้าสถาบันการบิน มหาวิทยาลัยรังสิต แล้วก็ได้เป็นรองประธานรุ่น รุ่น 11 การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมีผลมากๆต่อการเรียนด้านนี้ เพื่อนๆผมหลายคนปวดหัวกับภาษาอังกฤษ แล้วก็อยากที่จะพัฒนา แต่โอกาสของไม่มีแล้ว ทั้งหมดนี้ เริ่มมาจากวันนั้นย้อนกลับไปหลายปีก่อน วันที่ผมคิดได้ว่า ผมต้องอดทนกับทุกๆอย่างที่จะเกิดขึ้นกับตัวผมนะ มันไม่มีหรอก อยู่นิ่งๆ ทำอะไรธรรมดาๆแบบคนทั่วไปแล้วจะได้ดีกว่า เราต้องเหนื่อยกว่า พยายามกว่าสิ สุดท้ายสิ่งดีๆต้องรอเราอยู่แน่นอน ..
"ก่อนอื่น กาญจน์เองเป็นคนที่อ่อนภาษาอังกฤษมากค่ะ กาญจน์ก็เลยไปเรียนที่ MPLC ทุกวันค่ะ จันทร์-ศุกร์ เลิกเรียนจากสามเสนก็รีบไปเรียนเลยค่ะ ไปทั้งปีเลยค่ะ ก่อนไปก็เลยทำให้สื่อสารภาษาอังกฤษได้ขึ้นมาบ้าง ส่วนพอไปแลกเปลี่ยนแล้ว สิ่งที่ได้รับจากการเข้าร่วมโครงการ เริ่มจากการที่ต้องใช้ชีวิตในต่างประเทศ และ ครอบครัวใหม่ โรงเรียนใหม่ จึงต้องปรับตัวมากค่ะ การใช้ชีวิตแตกต่างจากประเทศไทยมากๆ ทำให้กลายเป็นคนอยู่ง่าย ปรับตัวง่ายไปเลยค่ะ แล้วที่สำคัญความคิดที่เปลี่ยนไปค่ะ สำหรับกาญจน์แล้ว โฮสแฟมิลี่น่ารักมากๆค่ะ เป็นครอบครัวใหญ่ เลยมีรถทั้งหมด 11 คัน ซึ่งเปลี่ยนน้ำมันเครื่องเอง ซ่อมเองทั้งหมด ลูกๆโฮสก็ช่วยกัน อยู่กับรถจนตัดสินใจเลยค่ะ ว่ายังไงกลับมาก็จะเรียนวิศวยานยนต์ให้ได้ มีอะไรก็ทำเอง แก้เองซ่อมเอง ชอบทำอะไรด้วยตัวเองค่ะ จากแต่ก่อนที่ล้างจานก็ไม่อยากทำ
ตอนนี้กาญจน์ทำงานอยู่บริษัท Honda R&D Asia Pacific ค่ะ เป็นบริษัทวิจัยและพัฒนารถยนต์ของฮอนด้า ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกค่ะ ตำแหน่งเป็น Test engineer ค่ะ หน้าที่ทดสอบในส่วนของเครื่องยนต์สำหรับรถยนต์รุ่นใหม่ก่อนจะมีการผลิตขายค่ะ แน่นอนค่ะ ภาษาอังกฤษสำคัญมากสำหรับการทำงานที่นี่ค่ะ ในรุ่นเดียวกับกาญจน์ก็จะมีวิศวกรน้อยคนค่ะ ที่ได้ภาษาอังกฤษระดับสื่อสาร ตอบคำถาม วิเคราะห์ปัญหาร่วมกับฮอนด้าอื่นๆในภูมิภาคเพราะฉะนั้นแล้ว ภาษาอังกฤษทำให้กาญจน์ได้รับโอกาสมาขึ้นค่ะ กาญจน์ได้รับโอกาสเป็นตัวแทนในการเข้าประชุมร่วมกับฮอนด้าทั่วโลกเพื่อนำเสนอ สถานการณ์รวมของทั้งภูมิภาคเกี่ยวกับการใช้เชื้อเพลิง ซึ่งผู้เข้าร่วมงานจะมีแต่ระดับคนที่ทำงานมาแล้ว 10 ปีขึ้นไป กาญจน์อายุน้อยที่สุดค่ะ ซึ่งทำให้กาญจน์คิดเสมอว่า ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่เปิดโอกาสให้เราได้แสดงความสามารถ และทำให้มีความก้าวหน้าในการงาน กาญจน์มีโอกาสได้ไปทำงานต่างประเทศ และ แลกเปลี่ยนความรู้กับต่างชาติอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ได้ใช้ภาษาอังกฤษในการติดต่อทั้งในที่ทำงาน และนอกที่ทำงานค่ะ"
ชื่อ: Chanakarn (Karn)
จากโรงเรียนสามเสนวิทยาลัย
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Wyoming
อาชีพ: วิศวกร ตำแหน่ง Test Engineer ที่บริษัท Honda R&D Asia Pacific
ชื่อ: Pimlada Amphichaluay
จากโรงเรียนฌพธิสารพิทยากร
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Corolado
อาชีพ: นักศึกษาแพทย์
"ที่ประเทศไทย ม.ปลายจะเรียนเป็นสายวิทย์-คณิต แต่ที่อเมริกา เราสามารถเลือกลงคลาสอะไรก็ได้ ได้ลองอะไรใหม่ๆเยอะเลยค่ะ และหนึ่งในคลาสที่ผิงเลือกเรียนคือ human anatomy and physiology ซึ่งเป็นคลาสสำหรับนักเรียนที่อยากเรียนต่อสายสุขภาพ ในคลาสนี้นอกจากจะเรียนแค่เรื่องแนวหมอๆแล้ว ยังมี workshop อีกมากมาย ทำให้ผิงค้นพบตัวเอง กลับไทยมา ก็มุ่งเข้าหมอจนสอบที่ติดที่ หลุกสูตรแพทย์โครงการร่วมมือระหว่างมหาิวทยาลัยศรีนครินวรวิโรฒ และ The University of Nottingham ประเทศอังกฤษ"
ชื่อ: วิรากานต์ สมานคติวัฒน์
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Florida
อาชีพ: นักศึกษาสถาปัตยศาสตร์
" ช่วงที่ไปแลกเปลี่ยน เราเรียนศิลปะค่อนข้างเยอะ เพราะที่นั่นเราเลือกวิชาเองได้ เลยทำให้เรารู้ว่า ตัวเราชอบศิลปะมากๆ หลังจากกลับจากแลกเปลี่ยน ความจริงเราควรจะเรียนต่อม.6 ที่โรงเรียนโพธิสารพิทยากรแต่เราเลยเลือกสอบ GED (การสอบเทียบวุฒิม. 6) ทำให้เรามีคุณสมบัติสามารถเข้ามหาวิทยาลัยโดยไม่ต้องเรียนม.6 เลย จึงทำให้เรามีเวลาว่างและตัดสินใจลงเรียนสิ่งที่ตัวเองชอบอย่างเต็มที่เช่นลงวิชาออนไลน์ที่เกี่ยวกับศิลปะของต่างประเทศ และได้เวลาเตรียมตัวและพักผ่อนก่อนได้เข้าเรียนมหาลัยจริงด้วย ส่วนตัวคิดว่าการสอบ GED ไม่ยากเลย เช่นการสอบ GED จะมี 4 วิชา ซึ่งหนึ่งในนั้น วิชาสังคม จะเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อเมริกาด้วยค่ะซึ่ง MPLCก็เคยสอนเราก่อนไปแลกเปลี่ยน และได้เรียนที่อเมริกาด้วย ทำให้สามารถผ่านไปได้ ส่วนวิชาอื่นๆที่เหลือก็ไม่ยากค่ะ ส่วนวิชาอื่นๆยิ่งง่ายเลยค่ะเช่นเลข วิทยาศาสตร์ ค่อนข้างง่ายค่ะ
เราเลือกเรียนสถาปัตย์ อินเตอร์ ของพระจอมเกล้าธนบุรี เพราะเห็นว่าอยากได้ใช้ภาษาอังกฤษให้มากขึ้น เรารู้สึกได้เลยว่า ตัวเองมีความกล้าในห้อง ที่จะพูดภาษาอังกฤษ และกล้าถาม กล้าตอบในห้อง เราคืดว่า ส่งนนึงน่าจะมาจากรูปแบบการเรียนของเมกา ที่เปลี่ยนเราให้มีความมั่นใจมากขึ้น"
ชื่อ: กนกรดา (แซนดี้)
จากโรงเรียนสารสาสน์วิเทศบางบอน
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Corolado
อาชีพ: นักศึกษาทันตแพทย์
"แซนดี้มีความฝันที่จะเป็นทันตแพทย์มาตั้งแต่เด็ก ๆ และแซนดี้ก็ได้ตัดสินใจมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน หลาย ๆ คนอาจมองว่าการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่เห็นจะส่งเสริมความฝันในการเป็นทันตแพทย์ของแซนดี้เลย แต่การไปแลกเปลี่ยนครั้งนั้น ทำให้ระดับภาษาอังกฤษของแซนดี้ดีขึ้นอย่างมาก การได้ใช้ภาษาอังกฤษทุก ๆ วัน ได้พูด ได้ฟัง ได้อ่าน ตลอดทั้งวัน ตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน เป็นการพัฒนาทักษะทางภาษาที่ไม่สามารถหาได้จากการเรียนรู้เพียงในห้องแค่อย่างเดียว ซึ่งทักษะทางภาษานี้สามารถนำมาต่อยอดในการเรียนที่คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดลได้อย่างดี เพราะในการเรียนนั้น จะต้องค้นคว้าหาความรู้จากการอ่าน paper หรืองานวิจัยอยู่ตลอด ซึ่งล้วนแต่เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งแซนดี้ก็คิดว่าการไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่ส่งเสริมในการมาเป็นนักศึกษาทันตแพทย์ในวันนี้ของแซนดี้"
ชื่อ: ณัฐฐา (น้ำตาล)
จากโรงเรียน St.Francis Xavier School
ไปแลกเปลี่ยนที่: ประเทศสหรัฐอเมริกา รัฐ Minesota
อาชีพ: Top agent/ financial advisor ของบริษัท AIA และเจ้าของร้านอาหาร
Chubbies sushi cup และ Fatties donburi bar หลายสาขา
"ตั้งแต่เด็กๆเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่กล้าแสดงออก อยู่ในโลกของตัวเอง แต่หลังจากที่ไปเรียนต่างประเทศแล้วกลับมาเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยเพราะการไปต่างประเทศคือการเปิดโลกมากๆ
เราได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น ทำอะไรที่ไม่เคยทำ ทำให้ค้นพบสิ่งที่ชอบได้เร็วขึ้น โดยเฉพาะประเทศอเมริกา ทำให้เรามีอิสระ หลุดจากทุกกฏกเกณ์วัฒนธรรมไทย จากคนที่ปิดกั้นตัวเอง กลายเป็นคน Open-minded กับทุกสิ่งมากๆ ซึ่งนั่นพูดได้เลยว่าคือสิ่งที่ทำให้เราประสบความสำเร็จ เพราะเราเข้าได้กับทุกคน เปิดใจทำงานได้หลายด้าน และก็ยังทำให้เราแตกต่างทั้งในด้านมุมมองและการทำงานก็ต่างจากคนที่ไม่เคยมีประการณ์การอยู่ต่างประเทศด้วย"
